Gedichten
Was ik maar een dichter, dan kon ik dichter bij je zijn
- Stef Bos -
Alpentrail in dichtvorm
Stilte en momenten van reflectie
Geven inzichten en rust
Ze geven richting en directie
Bouw ze in, het is een must
Communiceer vanuit je hart
Luister altijd goed naar anderen
Ervaar alles als een nieuwe start
Accepteer dat alles kan veranderen
Geef controle op
Laat de touwen vieren
Zet alles op zijn kop
En je zult het goed versieren
Bouw voldoende ruimte in
Om goed te balanceren
Heb het altijd naar je zin
Dan hoef je niks te agenderen
Verbind het verleden met het heden
Schakel zo nu en dan eens terug
Dat heeft een goede reden
Ga daarom niet te vlug
De toekomst heeft een groter doel
Het verschil zit hem in kleine stappen
Met veel aandacht en gevoel
Kun je grote verandering behappen
Het gaat ten slotte om inspireren
Van alle mensen om je heen
Dat kan alleen als je zelf blijft leren
En dat doe je immers niet alleen
- L. Broekhuizen -
DE HERBERG
Dit mens-zijn is een herberg.
Elke dag komen er nieuwe gasten.
Vrolijkheid, somberheid, laagheid,
Even een helder moment,
Als een onverwachte bezoeker.
Verwelkom ze en bied alle een gastvrij onthaal!
Ook al zijn het een hoop zorgen
Die jouw huis overhoop halen,
Behandel toch elke gast met respect.
Misschien ruimt hij bij je op,
En maakt plaats voor iets anders, iets fijns.
De sombere gedachte, de schaamte, de boosaardigheid,
Treed ze lachend bij de deur tegemoet
En nood hen binnen.
Wees dankbaar voor wie er maar komt,
Want ieder van hen is gestuurd
Als een gids uit het onbekende
- Roemi -
Net zo hard als ons lichaam water nodig heeft om in leven te blijven, hebben we stilte nodig om een emotioneel en spiritueel leven te kunnen leiden.
SUE PATTON THOELE, Een bron van kracht, 2006
'Zij die alle stilte vrezen hebben nooit hun hart gelezen,' dichtte Carel Adema van Scheltema honderd jaar geleden al.
'Het is een waarheid die waarschijnlijk nooit door wetenschap of technologie zal worden achterhaald. Om de wijsheid van het hart te laten spreken en schijn- en wezen in het leven van elkaar te leren onderscheiden, zul je van tijd tot tijd je ramen en deuren moeten sluiten en de stekkers uit het stopcontact moeten trekken.
Ook wat dit betreft geldt dat alle begin moeilijk is. Als we op de drempel van de stilte staan, is de verleiding het grootst om de rolluiken weer omhoog te trekken en naarstig op zoek te gaan naar afleiding. Meestal is angst voor het onbekende daar de aanjager van. Misschien is het een goed idee om je vandaag eens te bezinnen op het nut van stilte in een wereld die almaar luidruchtiger lijkt te worden. 'Het is belangrijk dat we doorzetten,' moedigt Sue Patton Thoele ons aan, 'want uitsluitend in de oase van stilte kunnen we diepe teugen nemen uit onze innerlijke beker van wijsheid.'
